خسارت طبیعی در حمل دریایی محصولات نفتی

یکی از مصادیق خسارات وارده به کالایی که از طریق دریا حمل می‌شود کاهش جزئی مقدار یا وزن کالا به هنگام تخلیه در بندر مقصد است که در برخی کالاها به ویژه محصولات نفتی نمود بیشتری پیدا می‌کند و نه در اثر تقصیر متصدی حمل یا خدمه کشتی بلکه در اثر جنس خود کالا و شرایط حمل ایجاد می‌شود. علل عمدۀ بروز این خسارت در حمل نفت خام و مشتقات نفتی را می‌توان در تبخیر نفت، چسبندگی نفت به دیواره های مخزن، وجود آب و رسوبات در نفت، اشتباه محاسباتی در میزان نفت بارگیری یا تخلیه شده و ... خلاصه نمود. رویۀ تثبیت شده در حمل دریایی نفت آن است که متصدیان حمل خود را از جبران این نوع خسارت که در ادبیات حقوق خارجی به «خسارت ناشی از مسیر (فرنت دو روت)» یا «تخفیف مجاز عرفی» شهرت دارد و در این نوشتار به دلیل عادی بودن آن در حمل دریایی، «خسارت طبیعی» نام‌گذاری شده، به میزان تقریبا نیم درصد (0.5%) معاف می‌دانند. ماهیت حقوقی خسارت طبیعی، شرایط معافیت متصدی حمل از جبران آن و میزان قابل قبول این نوع خسارت در حمل محصولات نفتی در زمره مهمترین مسائلی است که این نوشتار به بررسی آنها پرداخته است.

 

لینک مقاله: 

https://jls.shirazu.ac.ir/article_7429.html